Σχολείο για γονείς (τ.1)
Η αυταρχικότητα του παρελθόντος δεν αποδίδει πια ως σύστημα αγωγής. Στη θέση του αρχηγού έρχεται σήμερα ο ηγέτης της οικογένειας. Ο αρχηγός εξέδιδε διαταγές. Ο ηγέτης εκφράζει το κοινό αίσθημα. Οι θέσεις του είναι το αποτέλεσμα των συζητήσεων μέσα στην οικογένεια. Ο αμοιβαίος σεβασμός και η κατανόηση της συμπεριφοράς (θετικής ή αρνητικής) και των συγκινήσεων του παιδιού, είναι η βάση μιας δημοκρατικής αγωγής.
| Τίτλος βιβλίου: | Σχολείο για γονείς |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Για παιδιά νηπιακής και πρωτοσχολικής ηλικίας |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Parent' s handbook |
|---|
| Εκδότης: | Θυμάρι |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Dinkmeyer, Don (Συγγραφέας)
MacKay, Gary (Συγγραφέας)
Νάντσου, Εύη (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789607161918 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Αγωγή | Σελίδες: | 137 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 1997 | Διαστάσεις: | 29x21 |
|---|
| Ηλικίες: | | Σειρά βιβλίων: | Αγωγή |
|---|
| Κατηγορίες: | Ψυχολογία > Πρακτική Ψυχολογία > Γονείς και Παιδιά |
|---|
Βλάμη, Εύα
ΕΥΑ ΒΛΑΜΗ (περ.1914-1974). Η Εύα Βλάμη γεννήθηκε στον Πειραιά, καταγόμενη από παλιά οικογένεια ναυτικών και κόρη καπετάνιου. Σπούδασε πιάνο και δίδαξε στο Ωδείο του Πειραιά και στη Σχολή Μωραΐτη. Παντρεύτηκε το λόγιο εθνολόγο και ιστορικό μελετητή Παναγή Λεκατσά και μετά το θάνατό του φρόντισε για τη συγκέντρωση και έκδοση του μεγαλύτερου μέρους του έργου του. Πέθανε στην Αθήνα. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1944 με τη δημοσίευση δύο κεφαλαίων από το μυθιστόρημα του Marcel Brion Μιχαήλ Άγγελος σε δική της μετάφραση και τρία χρόνια αργότερα εξέδωσε το χρονικό Γαλαξείδι, η μοίρα μιας ναυτικής πολιτείας. Τιμήθηκε με έπαινο από την Ακαδημία Αθηνών (1952 για τα έργα της Γαλαξείδι, η μοίρα μιας ναυτικής πολιτείας και Σκελετόβραχος) και με το βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα (1952 για τον Σκελετόβραχο). Μέρος του έργου της μεταφράστηκε στα ρουμανικά, τα αγγλικά και τα γερμανικά. Το έργο της Εύας Βλάμη τοποθετείται χρονικά στην ελληνική πεζογραφική παραγωγή της μεταπολεμικής περιόδου και κινείται στο χώρο της ανανέωσης της παράδοσης της ελληνικής ηθογραφίας με επιρροές από το έργο του Ανδρέα Καρκαβίτσα και του Παντελή Πρεβελάκη. Τα δύο πρώτα έργα της κινούνται θεματολογικά γύρω από το Γαλαξείδι με έμφαση στην ιστορία της πόλης και τη ναυτική ζωή των κατοίκων της και βασικό χαρακτηριστικό την κυρίαρχη παρουσία της ιστορικής εξέλιξης ως πρωταγωνιστικού προσώπου. Με αφετηρία τα Όνειρα της Αγγέλικας η Βλάμη επιχείρησε να ανανεώσει τη γραφή της με στοιχεία ονείρου και φαντασίας, τόσο στο χώρο της θεματικής της, όσο και στην αφηγηματική τεχνική της. Βασικό χαρακτηριστικό του συνόλου του έργου της είναι η εξαιρετικά επιμελημένη γλώσσα της. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Εύας Βλάμη βλ. Γιαλουράκης Μανώλης, «Βλάμη Εύα», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 4. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Δασκαλόπουλος Δημήτρης, «Εύα Βλάμη», Η μεταπολεμική πεζογραφία · Από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ’67Γ΄, σ.8-26. Αθήνα, Σοκόλης, 1988 και Ζήρας Αλεξ., «Βλάμη Εύα», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 2. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1984.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
