Η ζωγραφική της μουσικής και η μουσική της ζωγραφικής
Συχνά οι ζωγράφοι απεικονίζουν στις συνθέσεις τους μουσικά όργανα. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα η απεικόνιση των μουσικών οργάνων αποτελεί μια διαδεδομένη στο χώρο της τέχνης πρακτική. Άλλωστε δεν θεωρείται καθόλου τυχαίο που τα περισσότερα μουσικά όργανα ήταν έργα αυτοτελή, κομψοτεχνήματα, διακοσμημένα με ανάγλυφες ανθρωπόμορφες παραστάσεις, απεικονίσεις ζώων ή άλλα εντυπωσιακά και λεπταίσθητα στολίδια. Σε τοιχογραφίες της Αιγύπτου, της Πομπηίας καθώς και σε μινιατούρες των Μογγόλων του Ιράν, της Αρμενίας, της Ιρλανδίας, τα μουσικά όργανα και οι οργανοπαίκτες κατείχαν ξεχωριστή θέση στις τοπικές και εθνικές κοινωνίες και στην πολιτισμική εξέλιξη. [...]
Από το πιο αρμονικό ζευγάρωμα θεωρείται αυτό της ζωγραφικής με τη μουσική, το πάντρεμα χρωμάτων και ήχων που συχνά ταυτίζονται, όπως όταν δύο πουλιά πετούν συγχρόνων το ένα πίσω από τα άλλο και δημιουργούν την εντύπωση ότι είναι ένα.
(από τον επίλογο του συγγραφέα)

Ευριπίδης, 480-406 π.Χ.
Ο Ευρυπίδης (480-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. Παρακολούθησε τις διδασκαλίες του Αναξαγόρα, του Πρόδικου και του Πρωταγόρα, και συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε δραματικό αγώνα το 455 π.Χ., και από τότε δίδασκε τακτικά μέχρι τον θάνατό του. Άνθρωπος μάλλον εσωστρεφής και αυστηρός, δεν ευτύχησε στην προσωπική ζωή του. Κατά τα τελευταία χρόνια του εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, προσκαλεσμένος από τον βασιλιά Αρχέλαο, και εκεί πέθανε.
Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεωτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.