Εργόχειρα έρωτος

Αδημοσίευτα άρθρα μου για ορισμένα κεφάλαια από την ιστορία της μεσαιωνικής και νεώτερης λογοτεχνίας μας, μαζί με ένα μέρος από τα δημοσιεύματά μου πάνω σε θέματα υστεροβυζαντινής, δημώδους και μεταβυζαντινής λογοτεχνίας, περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό. Θα πρότεινα να διαβαστούν οι σελίδες αυτού του τόμου ως μελετήματα για τα Εργόχειρα του έρωτα που είχαν άνθρωποι αλλοτινοί εκφράσει, δηλαδή του έρωτα που αποτυπώνεται χειρόγραφα πάνω στο χαρτί, να διαβαστούν αντίς για μυθιστόρημα ιστορικό ή μάλλον ως μυθιστόρημα με ακριβή ιστορικά συμφραζόμενα.
Ο καθένας κάπου τοποθετεί τον έρωτά του, και εκείνοι οι άνθρωποι είχαν και αυτοί τη φλόγα της καρδιάς τους, είτε για άλλα ανθρώπινα ιερά πρόσωπα, είτε για τα γράμματα. Είναι αυτό που με ενδιαφέρει τώρα να δείξω, εκτός από την οποιαδήποτε ακαδημαϊκή επιστημοσύνη.
Τίτλος βιβλίου: | Εργόχειρα έρωτος | ||
---|---|---|---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Υστεροβυζαντινά, δημώδη, μεταβυζαντινά κείμενα και μελέτες | ||
Εκδότης: | Επικαιρότητα | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Δημητρακόπουλος, Φώτης Α. (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789602054475 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | 2000 | Διαστάσεις: | 21x15 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Δοκίμιο |
Δημητρακόπουλος, Φώτης Α.
Ο Φώτης Δημητρακόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1949, από πατέρα Καλαβρυτινό και μητέρα Κεφαλωνίτισσα. Μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και τελείωσε το σχολείο, και το 1971 πήρε το πτυχίο του φιλολόγου, από το Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής. Υπηρέτησε στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού (1972-74) ως έφεδρος ανθυπίατρος Ιππικού-Τεθωρακισμένων. Διορίστηκε το 1974 βοηθός της έδρας Βυζαντινής Φιλολογίας. Το 1984 ορκίστηκε διδάκτωρ της ίδιας σχολής και το ίδιο έτος λέκτωρ της Νεοελληνικής Φιλολογίας. Το 1989 εξελέγη επίκουρος καθηγητής της Μεταβυζαντινής και Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας. Το 1989 εξελέγη επίκουρος καθηγητής της Μεταβυζαντινής και Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας. Το 1994 εξελέγη παμψηφεί καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μονάχου και το 2000 αναπληρωτής καθηγητής της Βυζαντινής Φιλολογίας και Παλαιογραφίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το έργο του αναφέρεται σε θέματα Βυζαντινής, Μεταβυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας, παλαιογραφίας, αγιολογίας-υμνογραφίας και εκδοτικής, από τα βυζαντινά χρόνια ως τον Παπαδιαμάντη, τον Σεφέρη και τη νεοελληνική λογοτεχνία της Κύπρου. Είναι πρόεδρος της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών.
- Όσιος Ιλαρίων ο Μέγας (2016)
- Ο αναμενόμενος άγιος βασιλεύς Ιωάννης Βατάτζης ο Ελεήμων (2016)
- Κατάλογος χειρογράφων της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού Σκιάθου (2012)
- Για τον Γιώργο Σεφέρη (2009)
- Όσιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης (2007)
- Αρσένιος Ελασσόνος (1550-1626) (2007)
- Ο Όσιος Νήφων (1736-1809) και η Ιερά Μονή Ευαγγελισμού Σκιάθου (2004)
- Ο Άγιος Ελισαίος (2004)
- Τα χειρόγραφα της Μονής Δουσίκου Αγίου Βησσαρίωνος (2004)
- Το μέλλον της ελληνικής γλώσσας (2003)
- Ο μοναχός Ανδρόνικος (2002)
- Κανίσκιον φιλίας (2002)
- Λεύκωμα Παπαδιαμάντη (2001)
- Η κοινωνική διάσταση του έργου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (2000)
- Σεφέρης, Κύπρος, επιστολογραφικά και άλλα (2000)
- Άνθος της Εδέμ (1999)
- Η παλαιότερη πεζογραφία μας (1997)
- Βυζάντιο και νεοελληνική διανόηση στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνος (1996)
- Για τον Σεφέρη και για την Κύπρο (1992)
- Η πρωτοποριακή κίνηση του 30 (1990)
- Ο νεοελληνισμός στη λογοτεχνία (1990)